ARTIST INFO |
![]() my space video CD review |
CONCERT INFO |
CONCERT REVIEW |
Net op de valreep alvorens ze het vliegtuig opstapten in de US was hun nieuwste CD juist van onder de persen gekomen en was het allereerste exemplaar voor ondergetekende. Het is altijd wel een voordeel om een concert te gaan recenseren wanneer de band er een nieuwe Cd mee willen voorstellen waardoor we steeds een aantal nieuwe songs te horen krijgen. Bij hun vorige doorgang werd hun ‘Heartaches and Honky Tonks’ best gesmaakt en waren we ergens gerust in de goede afloop van deze ’gig’. Weinig of geen bluesfanaten terug te vinden vanavond en daarmee bewijst deze keet zijn waarde omdat er zo een diversiteit van optredens plaatsvinden dat er wel voor elk wat wils wordt geserveerd. Wel vanavond geen ‘beuling’ met appelmoes omdat Lydia het misschien te druk had om deze cowboys ons nationaal gerecht te serveren, en zeg nu zelf, lekkere Belgische friet met een Jupiler, wat kan het leven toch Bourgondisch zijn. Opvallend veel ‘cowgirls’ met een ruiten hemd en dat wijst er wel op dat we buiten een optreden ook nog eens getrakteerd worden op een line-dance en niets was minder waar want al van bij de opener ‘Lula Walls’ uit hun vorige Cd werden de dames al bereid gevonden om hun kunnen te demonstreren tot groot jolijt van de band. Tim White, Chris Harvey, Scotty Prawalsky, Andy Vaughan en ouderdomsdeken Mark Miller moesten het weerom met hun vijven zien te klaren want net als in 2007 had Andy Lentz weer verstek laten gaan en moesten we het zonder fiddle stellen. Misschien heeft die Andy dezelfde vliegangst als Thorogood en moeten ze hem misschien ietsje vroeger op de boot zetten want op de cd geeft die fiddle toch dat extraatje meer. Nummers als Crazy Arms, Alone With You en Someday vinden we terug op het nieuwe album van de Alkali Flats en met het mooie ‘Haertaches by The Number’ (een nummer dat sinds het uit de pen van Harlan Howard kwam een standaard werd) vloog de eerste set zo voorbij.
Korte break en start van de tweede set met diezelfde opwekkende country swing dat eigen is aan deze band. Uit hun nieuwe Cd 'More Songs For Drunks' werden nummers als, Neon Flame, Fly Trouble en het mooie Money Honey opgedist maar werd er ook ruimte gecreëerd voor klassiekers als ‘Folsom Prison Blues’ waarvan deze Alkali’s toch een bijzondere mooie versie van hebben. Een geslaagde generale repetitie voor de rest van de ‘tour’ en we zagen dat iedereen tevreden was uitgezonderd Polle ‘Hoss’ misschien want die heb ik vanavond zien werken en dat is toch altijd eens iets anders dan plaatjes draaien hé Paul! Toch steeds wat ontspanning door zulke country en dit tijdens het overvolle festivalseizoen en straf… je mag van die gasten gewoon foto’s nemen … (inside joke). Persoonlijk zou ik zo een band eens in volle zomer laten afkomen en ergens een concertje laten geven in volle natuur rond een kampvuur met de nodige Bud’s en Burgers, dat moet toch iets hebben…Surfing Airlines speelt met deze Alkali Flats met goede kaarten en hou de concertagenda in het najaar maar in het oog want dan hebben zonder fout een solo slim in hun handen.... Volgende afspraak in 't Goor: vrijdag 17 april de Alex Rossi Bluesband (Braz/B) om 20.00h. Polle 'Hoss' Cartwright...pinten tappen i.p.v. drinken!, dit is eens iets anders... Linedancers were allowed... |